کد مطلب:50340 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:5

گنجینه پرسمان » قرآن

آياتي كه مربوط به لغزش بعضي از پيامبران مي باشد بامسئله عصمت آنها چگونه است؟

بنا بر ادله متعدد عقلي و نقلي، پيامبران (ع) داراي مقام عصمت مي باشند: عصمت از گناه، عصمت در مقام اخذ وحي و ابلاغ آن و عصمت از خطا. ولي عصمت داشتن بدان معنا نيست كه آنان نيازمند به استغفار نباشند؛ زيرا از انبيا اگر چه گناه و خطاي به معناي مصطلح سر نمي زند، ولي قصور و غفلت هاي آني از ياد خدا ممكن است سربزند. چنان كه گفته اند: {Hحسنات الابرار سيئات المؤمنين H}؛{M خوبي هاي نيك مردان، براي مقربان گناه محسوب مي شود M} مثلاً ما در برابر ترك بسياري از مستحبات و آداب بسياري احساس گناه نمي كنيم، ولي پيامبر (ص) با توجه به ميزان معرفت و كمال خويش آن را براي خود گناه محسوب مي كند. از اين رو آن حضرت مي فرمود: من هر روز هفتاد مرتبه به درگاه خداوند استغفار مي كنم. انبيا چون با مبدأ هستي ارتباط دارند و شعاع علم و دانش بي پايان او بر قلب آنان مي تابد، حقايقي را مي بينند كه بر ديگران پنهان است. از همين رو يك لحظه سلب توجه از خداوند را براي خويش لغزش مي شمارند. آنچه كه براي پيامبران گناه شمرده شده از همين قبيل است. آنان چون هميشه توجه تمام به سوي خدا دارند، هرگاه لحظه اي از او غافل شوند - هر چند به واسطه انجام امور مباح باشد - آن را براي خويش خطا دانسته و طلب آمرزش مي كنند. براي مطالعه بيشتر ، ر . ك : شناخت پيامبران، محمدي ري شهري خدا و پيامبران، جعفر سبحاني بررسي مسائل كلي امامت، ابراهيم اميني راهنما شناسي، مصباح يزدي منشور جاويد ، ج 5، جعفر سبحاني